'Zachtfruit werd populair en is nog booming'

“Ik kom uit de Betuwe en van jongs af aan liep ik al tussen de appels en peren. Na de middelbare tuinbouwschool en wat aanvullende cursussen werkte ik bij een fruitteler totdat ik in militaire dienst ging, daarna kon ik weer bij diezelfde teler terecht. In mijn volgende baan was ik vertegenwoordiger/ voorlichter bij Heins-van Zijl: een bedrijf voor gewas-beschermingsmiddelen. Zodoende kwam ik al zeven jaar dagelijks bij telers over de vloer.”

Veiling op de klok
“Via een vriend kwam ik in aanraking met The Greenery in Utrecht. Toen ik startte als aanbodmanager Hardfruit kwam ik al wekelijks bij de veiling in Utrecht. En kwam daar diezelfde fruittelers ook weer tegen; dat maakte het makkelijk. Zij zaten daar in de afmijnzaal voor de veiling op de klok, kwamen er om voorafgaand het product te schouwen, en uiteraard ook vanwege het sociale aspect. Na het veilen dronk je dan nog even koffie met elkaar in de kantine. Dat was ook de tijd dat er nog trekkers door de hal heen reden.”

Van Hardfruit naar Zachtfruit
Al vrij snel na zijn start bij The Greenery kreeg Marcel te maken met een reorganisatie: “Ik was een beetje bang dat ik er meteen uit zou moeten. Mijn manager heeft toen zijn best gedaan mij binnenboord te houden. Inmiddels heb ik al meerdere reorganisaties meegemaakt. Na een tijdje ging ik over naar de verkoopkant, bij het Zachtfruit. Hoewel die productgroep toen nog heel klein was bij The Greenery hadden we bramen, rode en blauwe bessen, en frambozen. De meloenen die we hadden, hoorden destijds ook bij het Zachtfruit, evenals de Westlandse druiven. Wij zaten nog in Utrecht maar het Zachtfruit ging toen als eerste naar Barendrecht waar ik ook ging werken. Behalve de aardbeien, dat zat in Breda. En het Hardfruit in Utrecht en destijds ook nog wel in Kapelle en in Wervershoof. Het was een intense tijd, want ik deed heel veel alleen.”

Hobbysfeer of groot bedrijf?
The Greenery voerde toen het kostenmaker-kostendragerprincipe in: “De grotere telers wilden niet meer alles voor de kleine telers betalen. De kosten voor de kleine telers namen toe. Binnen Zachtfruit had je bijna alleen maar kleinere telers. Toen zat het nog vaak in de hobbysfeer: die hadden een andere baan maar deden de teelt ernaast. Toen leek het erop dat het Zachtfruit zou stoppen. Maar op een bepaald moment werd dat Zachtfruit ineens populair en zelfs écht booming. En ging er dus veel meer naar de supermarkten. Die productgroep is wat dat betreft in die 25 jaar echt helemaal veranderd; nu zijn er vooral grote bedrijven binnen het Zachtfruit.”

Dynamiek en wisselende prijzen  
Aanvankelijk had Marcel weinig met Zachtfruit: “In eerste instantie moesten we veel bijkopen om aan de vraag te kunnen voldoen. Maar later konden we ook groeien met onze eigen zachtfruittelers. Toen ik er eenmaal in zat, vond ik het wel meteen leuk: vooral het dynamische. ’s Ochtends staat de prijs heel laag en ’s avonds heel hoog of andersom. Binnen Hardfruit zitten de prijzen bijvoorbeeld veel vaster. De ene dag heb je binnen Zachtfruit veel aanbod en de andere dag niet. En je kunt het natuurlijk ook niet opslaan. Behalve de rode bessen: die plukken we nu in juli en dat komt tot mei volgend jaar uit de cel. Het is binnen Zachtfruit écht een spel om de verschillende producten te verhandelen.”

Leveringsplicht én afnameplicht
Marcel zorgt ervoor dat hij het product van de teler verkoopt: dat was vroeger zo én nu nog steeds: “De allergrootste verandering sinds mijn begintijd is dat we toen geen retailers hadden. Nu wél en daardoor is het werk veel planmatiger geworden. Je hebt meer met weekprijzen te maken en vooraf bepaalde verplichtingen naar je klanten toe. Je moet bepaalde volumes leveren. ’s Ochtends om 7 uur begin ik en om 8.15 uur veilen we. Voor die tijd krijg ik veel klanten aan de telefoon.”

“Ik kijk eerst wat de aanvoer is en maak de prijslijst. Die gaat zo snel mogelijk de deur uit, samen met de prijslijsten voor aardbeien. Dan stuur je je producten naar de klok. Dat geeft een bepaalde tijdsdruk, vooral als je te veel producten hebt. Telers hebben een leveringsplicht en wij een afnameplicht. Daarom zijn goede prognoses erg belangrijk. Je product zo scherp mogelijk indelen: dat is de grootste uitdaging. En dat is het ‘spelletje’ dat ik dagelijks speel!”

Bron: